Dag 4. Francavilla Fontana - Avatrana

55 km. Met een fris windje.

We zijn nu aangekomen aan de andere kant van Italie. Dus de zuidkust van de hak.
Dat ging lekker bergaf richting zee.
Vanmorgen -na een zeer uitgebreid ontbijt- met door Giovanni (de sympatieke manager van de masseria) zelfgemaakte lekkernijen, de fietsen afgesteld. Remblokjes grepen niet meer lekker, de grootste versnelling wilde niet pakken en een van de fietsjes viel telkens om in de parkeerstand.  Dat komt door het stuur waar veel gewicht aan hangt. De accessoires: bel, hellingmeter, snelheidsmeter, lamp, stuurtas met de reispapieren, multitool, camera,
-en niet te vergeten-, onze mobieltjes. Voortas met twee  regenjassen en twee fleecen. Een hele kerstboom en dat voor Pasen....
We volgen de kust met een frisse tegenwind. Af en toe zien we een “Torre del huppeldepup”. Uitkijkposten van lang geleden over de Middellandse Zee.
Hoewel er indicaties zijn voor massatoerisme, is alles nog dicht.
Italianen blijken meesters in het sluikstorten. Het vuil ligt werkelijk overal in de berm en verder op het strand. Ook bij de inzamelpunten,  “islas ecologica”,  ligt de troep niet in de vuilcontainers maar er naast. Vrij triest en storend allemaal. Onderweg zijn we aangesproken door een journalist. Hij heeft een foto van ons gepost op facebook en blijkens de reacties zijn we plaatselijk wereld-beroemd. Door verschillende andere facebookers zijn we op meerdere plaatsen gespot! We zijn de enige gekken hier met een fiets en dat valt blijkbaar op.
Italianen zweren bij de auto. Gisterenavond veranderde Francavilla Fontana in een grote verkeerschaos. Iedereen ging door de stad “aan de wandel” met zijn auto.
Parkeren?  De “filesteek”, is voor watjes. Een echte vent parkeert zijn auto gewoon diagonaal in de rij.  Voor ons is het wel laveren geblazen.