Dag 8. Leuca - Castro
11 april 2017 - Castro, Italië
41km.
Vanmorgen een uitgebreid ontbijt met uitzicht op de Adriatische zee. Strak blauwe lucht. Cafe met home made broodjes en koekjes..
De madre komt zich er tegenaan bemoeien met 101 tips voor uitstapjes. Zij was in een vroeger leven “ English teacher”. Ze realiseert zich blijkbaar niet dat we met de fiets niet zo mobiel zijn... Ook de kustweg naar Castro die we vandaag doen onderschat ze: “All the way downhill ! Easy cyclink!”. Dat kan natuurlijk niet met een weg tussen twee havensteden....We hebben het geweten. Alle stukken omlaag moeten we ook weer omhoog. Afstappen... De weg kronkelt met veel bochten langs het water. Dan weer honderden meters hoog met adembenemende vergezichten over het blauwe water en dan weer omlaag als we een dorp met een haventje passeren.
Hoogtemeters dus. We zijn helemaal kapot.
In Castro aan de haven wat gedronken en wat gelezen op onze e- readertjes in de zon.
Een trapper draait nog maar moeizaam en piept. Olie helpt niet. Hopelijk halen we Brindisi ermee, zaterdag.
Onze airbnb is moeilijk te vinden. Op de kaart zitten we vlakbij, maar door het enorme hoogteverschil is er geen korte weg naar toe. Met die hoogtes ga je niet op goed geluk wat rondrijden, want na iedere daling is het weer omhoog!
Wat knorrig van de vermoeidheid vinden we onze overnachting en moeten Amadeo uit zijn tuin roepen, enkele terrassen lager. We slapen in zijn huis. Na 'n verfrissende douche en een glaasje wijn, aangeboden door Amedeo, stappen we door de achtertuin via een eeuwenoud paadje naar het stadje Castro. Op zoek naar een restaurantje.
We drinken eerst nog een "frizzy" in een barretje met wifi. Want Amadeo heeft wel wijn maar geen wifi.
Vanmorgen een uitgebreid ontbijt met uitzicht op de Adriatische zee. Strak blauwe lucht. Cafe met home made broodjes en koekjes..
De madre komt zich er tegenaan bemoeien met 101 tips voor uitstapjes. Zij was in een vroeger leven “ English teacher”. Ze realiseert zich blijkbaar niet dat we met de fiets niet zo mobiel zijn... Ook de kustweg naar Castro die we vandaag doen onderschat ze: “All the way downhill ! Easy cyclink!”. Dat kan natuurlijk niet met een weg tussen twee havensteden....We hebben het geweten. Alle stukken omlaag moeten we ook weer omhoog. Afstappen... De weg kronkelt met veel bochten langs het water. Dan weer honderden meters hoog met adembenemende vergezichten over het blauwe water en dan weer omlaag als we een dorp met een haventje passeren.
Hoogtemeters dus. We zijn helemaal kapot.
In Castro aan de haven wat gedronken en wat gelezen op onze e- readertjes in de zon.
Een trapper draait nog maar moeizaam en piept. Olie helpt niet. Hopelijk halen we Brindisi ermee, zaterdag.
Onze airbnb is moeilijk te vinden. Op de kaart zitten we vlakbij, maar door het enorme hoogteverschil is er geen korte weg naar toe. Met die hoogtes ga je niet op goed geluk wat rondrijden, want na iedere daling is het weer omhoog!
Wat knorrig van de vermoeidheid vinden we onze overnachting en moeten Amadeo uit zijn tuin roepen, enkele terrassen lager. We slapen in zijn huis. Na 'n verfrissende douche en een glaasje wijn, aangeboden door Amedeo, stappen we door de achtertuin via een eeuwenoud paadje naar het stadje Castro. Op zoek naar een restaurantje.
We drinken eerst nog een "frizzy" in een barretje met wifi. Want Amadeo heeft wel wijn maar geen wifi.
Paulien.