Dag 2. Op weg naar Ostuni
55 km. Veel regen en modder.
Met een ijl zonnestraaltje vertrokken van onze airbnb in Brindisi. Langs de jachthavens de weg gezocht langs de kust richting noord. Opnieuw langs de luchthaven waar we gisteren aankwamen. Terwijl we door de intussen steeds heviger regenbuien fietsten steeg er weer 'n vliegtuig van Ryanair op.. vlak boven onze hoofden. Prachtige stranden, ware het niet dat de Italianen het volbouwen met vakantiehuisjes die al tijdens de bouw lijken in te storten en overal verlaten zijn. Gelukkig konden we in zo'n bouwval schuilen, want het regende dat het niet normaal was. Uiteindelijk zijn we toch helemaal doornat geworden. Bij windstilte weet een hoosbui namelijk van geen ophouden. Zijn dan toch maar doorgereden omdat we wel een beetje op tijd bij onze volgende overnachting in Ostuni wilden aankomen.
We hebben een kaart bij ons van de hoofdwegen en beginnen het nu een beetje te begrijpen: er zijn alleen maar hoofdwegen. De kleinere wegen (die Google maps laat zien) zijn onverhard. Een korte oefening om deze met onze fietsjes te berijden viel zwaar tegen: geblokkeerde remmen en wielen, van de plakkerige modder, zodat we met moeite nog vooruit konden. Na een bezoek aan een auto-wasstraat (!) waren de fietsjes weer presentabel om later in de kamer van onze overnachting te stallen.
Alle kleren uit de fietstassen zijn nat en hangen nu te drogen. Pizza gegeten ( kost maar 5€) en nu slapen in onze airb&b in het mooie Ostini.
Met een ijl zonnestraaltje vertrokken van onze airbnb in Brindisi. Langs de jachthavens de weg gezocht langs de kust richting noord. Opnieuw langs de luchthaven waar we gisteren aankwamen. Terwijl we door de intussen steeds heviger regenbuien fietsten steeg er weer 'n vliegtuig van Ryanair op.. vlak boven onze hoofden. Prachtige stranden, ware het niet dat de Italianen het volbouwen met vakantiehuisjes die al tijdens de bouw lijken in te storten en overal verlaten zijn. Gelukkig konden we in zo'n bouwval schuilen, want het regende dat het niet normaal was. Uiteindelijk zijn we toch helemaal doornat geworden. Bij windstilte weet een hoosbui namelijk van geen ophouden. Zijn dan toch maar doorgereden omdat we wel een beetje op tijd bij onze volgende overnachting in Ostuni wilden aankomen.
We hebben een kaart bij ons van de hoofdwegen en beginnen het nu een beetje te begrijpen: er zijn alleen maar hoofdwegen. De kleinere wegen (die Google maps laat zien) zijn onverhard. Een korte oefening om deze met onze fietsjes te berijden viel zwaar tegen: geblokkeerde remmen en wielen, van de plakkerige modder, zodat we met moeite nog vooruit konden. Na een bezoek aan een auto-wasstraat (!) waren de fietsjes weer presentabel om later in de kamer van onze overnachting te stallen.
Alle kleren uit de fietstassen zijn nat en hangen nu te drogen. Pizza gegeten ( kost maar 5€) en nu slapen in onze airb&b in het mooie Ostini.
de argile.