10 maart- Pilar la Horadada - Torre del Plat 67km

10 maart 2019 - Alicante, Spanje

En tóch nog een lekke band.

De gps is ingesteld op Elche. Wie daar naar toe gaat, wil palmbomen kijken. Er is een palmbomenpark, dus wij strak op de pedalen. Het is 60 km. Makki, zolang de Voltaren-emulgel nog niet op is.

Het heuvelt en slingert en we passeren grasgroene golfvelden en real estate projecten. Hier kun je je geld kwijt. Of het leuk is weten we niet. Even verder passeren we een overdekte markt met in grote letters SPEND YOUR BORING SUNDAY HERE. Er staan duizenden auto's.  Dat zegt genoeg.

Na een tiental kilometers ontbijten we in een barretje met een kanarie in een kooitje ter grootte van 4 melkpakken. Zielig. Het beest fluit dat het een lieve lust is.

De serveuse vertelt ons wat er nu precies zit op die geroosterde toast met ham en geraspte tomaat. Door die tomaat zitten kleine stukjes varkensvet. Zo lekker!

We zijn wat verder van de kust en hier lijkt de spaanse inboorling zijn gewone spaanse ding te kunnen doen. Een hardloopwedstrijd voor de plaatselijke jeugd. Alles afgezet en we vragen de politie hoe nu verder. We zien veel groepjes wielertoeristen op echte racefietsen. Voor hen is zo'n gps misschien leuk, maar de voorgestelde route begint ons wel te vervelen. We wijken af en plots lijkt er een soort dialoog tot stand te komen met het ding aan het stuur en onze wens naar wat onverhard avontuur.

We worden door een onvindbare pijp onder de snelweg gestuurd en supermooie zandweggetjes volgen. Alleen die ene strekkende meter modder waar we door moeten is wat minder. Dan zitten de spatborden vol en moet er een hogedrukreiniger opgezocht worden. Een verborgen gebrek van dit fietsconcept.

In Elche bekijken we de palmbomen, die soms wel 300 jaar oud zijn. Voor de dadels en de palmolie. Impressionante!

We overnachten over 7 kilometer in ons eerste hotel van deze reis. Er kan in Elche wel een biertje vanaf en nog een. Het is stralend weer, nog niet zo warm geweest.

Op de terugweg ligt de fiets van B. niet zo vast op de weg, of is het van het bier. Blijkt dat de achterband zacht is terwijl dit type ‘onplatbaar’ zou zijn. Oppompen en later in het hotel bekijken. Een inventieve doorn heeft van opzij de binnenband bereikt. In het hotel verwisselt B. de binnenband. Een straight forward klusje ondanks de versnellingen en bedrading van de motor. Alleen het oppompen met zo'n klein handpompje. Daar raak je pas van buiten adem.

Foto’s

7 Reacties

  1. Jayne Edwards:
    11 maart 2019
    🍻🍻 Chapeau as they say. Another set of challenges overcome! 🚵🌴💪😎🏁
  2. Linda Pasteels:
    11 maart 2019
    Zo'n tocht is echt vakantie, denk ik dan.😛😛😛
  3. Karien:
    11 maart 2019
    Mooi! Wat zijn jullie bruin zeg!
  4. Mireille Vanpaeschen:
    11 maart 2019
    Wat een doorzetters zijn jullie. 💪
    Gelukkig hebben jullie het nodige herstelmateriaal mee. Allemaal op die kleine fietsjes. Ongelooflijk. Wat een mooi avontuur. 🚴‍♂️🚴‍♀️
  5. Marina Roes:
    12 maart 2019
    Weeral een avontuurlijke tocht. Knap van jullie. Xx
  6. Karin Beemster:
    12 maart 2019
    was dat de Schwalbe marathon plus band Bernard?? dat viel dus een beetje tegen.
    Maar ondanks dat toch weer een erg leuk verslag om te lezen. bedankt en goede reis weer!!
  7. Luc Van den Bergh:
    19 maart 2019
    Dat was weer een prachtig avontuur. En volgende keer zal de techniek weer beter zijn.