5 + 6 + 7 okt. Sevilla - Castelblanco de los Arroyos - Monesterio 44 km + 70 km
7 oktober 2021 - Monesterio, Spanje
We fietsen nu al 2 dagen. De bedoeling is om in Extremadura nog wat najaarszon op te pikken. Na Murcia, Catalonië en Andalusië een voor ons onbekend stukje Spanje. Geen Via Verde dit keer. Wel volgen we een stukje van de Via de la Plata, de zuidelijke pelgrimsroute naar Compostella.
Eerst vliegen naar Sevilla vanuit Charleroi. Het regent hevig en de rit naar 'Brussel -Zuid Airport' is al een ware uitdaging. In onze bagage het Europese covid safe formulier. Gescand wordt het niet, anders dan te verwachten is op een luchthaven. Als ze èrgens kunnen scannen… Nee wapperen is genoeg. We krijgen een oranje polsbandje om en mengen ons tussen de veilige toeristen. In
Sevilla vereisen de Spaanse autoriteiten een eigen Spaans formulier en het heeft ons thuis uren gekost om het in te vullen. De 'beknopte gebruiksaanwijzing' van 24 pagina's hielp niet echt. Ermee wapperen was in Sevilla Airport ook al genoeg. Een teleurstelling voor die ene keer dat ik braaf mijn huiswerk maak.
In Sevilla huren we voor de komende 14 dagen twee Kalkhoff e-bikes. Carlos is de energieke fietsverhuurder die eerst 28 andere toeristen aan een fiets helpt voordat wij aan de beurt zijn. Zadels worden verwisseld, een reserveband, bandenwippers, een pomp en een slot.
Het is intussen al 12 uur geweest, de zon staat hoog...we rijden in noordelijke richting. De gps wijst de weg uit de stad. Sevilla is groot en het duurt lang voordat het open landschap zich eindelijk ontvouwt.
De weg gaat al snel over in onverhard, het gaat flink omhoog en ook weer flink omlaag. Carlos heeft blijkbaar niet de moeite genomen om de batterijen helemaal op te laden. Na een 20-tal kilometers moeten we bijladen en maken van deze overmacht gebruik om lekker op een terras te blijven hangen. Chorizo, kaas, calamares. We laten het ons smaken.
In Castilblanco de los Arroyos houden we het na 44 km voor gezien. Het hotel heeft een pelgrims arrangement en voor de rest zitten hier alleen maar truckers.
Avondeten doen we samen met Michel, Nederlander en gepensioneerd en 44 jaar geleden aan een Italiaanse schone blijven hangen. Hij woont aan het Gardameer en is al stappend met rugzak en zonnehoed onderweg naar Compostela (ruim 900km). Ik voel me wat vreemd. Wij zijn geen pelgrims. Wij hebben geen missie, maar willen alleen wat rondfietsen in Extremadura.
Vandaag zijn we rond 10 uur vertrokken. Michel halen we na een paar uur in. Herkenbaar aan de strohoed en rode rugzak. Hij was al vroeg vertrokken.
Hij loopt in een kolonnetje van pelgrims die we gisteren ook al gezien hebben bij het diner.
De weg maakt een afsnijding van de grote weg af en is soms bijzonder slecht. Er lopen zwijnen. Ze zijn pelgrims gewend.
Kurkeiken en olijfbomen wisselen elkaar af.
"El Calvario" is een colletje vlak voor onze tussenstop in Almaden de la Plata. De fietsen duwen we omhoog. Te steil. Boven slaat een pelgrim een kruis. Misschien helpt het.
Rond een uur of 3 is het echt bloedje warm, de lucht strak blauw, +30°. Pelgrims zien we rustend in de schaduw. De komende dagen zullen ook wij onze activiteit hierop afstemmen.
In Almaden de la Plata stoppen we en laten ons de "plata pelegrin" smaken. Wandelaars die we eerder inhaalden druppelen binnen.
Daarna door naar Monesterio via El Real de la Plata. Daar zijn de batterijen helemaal leeg. Opladen duurt uren, en de zon is al aan het ondergaan. Dit is een piepklein plaatsje in de middle of nowhere. Na veel gezoek kunnen we een piepklein kamertje delen met twee overjarige engelse dames in stapelbedden en verder 1 douche/wc voor 12 pelgrims. Dat zien we niet zitten. Opladen kan wel en met twee streepjes gaan we de laatste 11 km verder over een stenige weg naar het hotel waar we nu zijn.
De fietsen zijn eigenlijk niet geschikt voor dit soort reis. De versnellingen zijn niet klein genoeg, zodat we bergop te veel stroom moeten verbruiken om de pedalen rond te krijgen. Dan is het rijbereik beperkt tot 45 km. (De fietsjes thuis halen gemakkelijk het dubbele).
Morgen halverwege een lange siësta en bijladen dus. Ook geen straf.
Goed idee om nog even wat lekker weer mee te pakken en en passant ons thuisblijvers weer te voorzien van mooie verhalen en foto’s
Ik verheug me op het volgende verslag
Veel plezier op de tocht en ik ga jullie volgen.
Thea van Aart van Straelen.
Nog veel plezier en ik zie uit naar jullie heerlijke verhalen!!
Lieve groet
Karin
Stoer van jullie hoor, veel plezier en geniet ervan.
Wat een mooie verhalen!
Ik heb wel een vraag : vanaf welke leeftijd ben je een overjarige dame?? :-)
Blijkbaar gelukkig nog niet rond de 65.....