7 maart Mulla - Murcia - Sangonera la Seca 65km

7 maart 2019 - Murcia, Spanje

In Mulla kennen we de weg nu wel zo'n beetje. Nou ja, tenminste 2 winkels. De apotheek en het barretje voor ons ontbijt.

De Via Verde passeert vlak langs ons hotel en na een croissantje en een café americano zijn we weer ‘on track’.

Het gaat lekker, zo naar beneden. Prachtig pad tussen citrusbomen, mooi weer (maar wel fris) en wind van achter. We passeren telkens weer langs van die oude stationnetjes uit vervlogen tijden toen de trein de fruitoogst naar Murcia en naar de kusthavens vervoerde.

Hoewel de fietsjes helemaal binnenstebuiten zijn gekeerd voor vertrek, blijven we helaas niet vrij van pannes. We hebben allerhande gereedschap mee, behalve de inbussleutel nr. 10. Dat is best lastig nu een trap-as los is gekomen. We proberen van alles en vragen hulp aan de enige fietsers die we tegenkomen op deze route. Een Nederlands koppel, hoe kan het anders.  Ze hebben peperdure fietsen van Avaghon met Ortlieb tassen en drie keer zoveel gereedschap, maar geen nr. 10.

Twee dorpen verder biedt een lokale garagist redding. In zijn gereedschapwagen ligt het nodige.  Zijn hond kijkt toe hoe na enkele slagen alles weer vast zit.

Opgelucht gaan we verder. T. gaat nog even een mercado in voor de picknick. Ik sta buiten op de fietsen te letten en zie plots dat een  bagagerek is losgekomen en achterover aan de accudraden hangt. Holy shit. Dat is niet best.

Na veel gepruts en deze keer wel met passend gereedschap slagen we erin om alles weer vast te zetten. Alles werkt nog, want zonder stroom is het half zo leuk.

Murcia is het eindpunt van de Via Verde, maar helaas ook een heel grote drukke stad. In de gps stel ik het volgende stuk in, naar Totana en zo worden we langs de rand om het centrum heen geleid over de Via Amable. We crossen zigzag door de de voorstedelijke bebouwing van Murcia. Ieder zijn eigen palazzo lijkt het. De via Amable is mogelijk gemaakt door super kleine onverharde doorsteekjes. In het ge-hotseknots over zo eentje draait er een snelbinder in de spaken. Even voorzichtig achteruit dus.

Een dag met pannes. Hopen dat het hier bij blijft.

De farmaceuten houden ons op de been maar rond 5 uur is het mooi geweest.

Op onze route vinden we hotel Piñata. Goedkoop, langs een drukke snelweg en met een ligbad waar je nauwelijks in past. Geeft niks.

Foto’s

8 Reacties

  1. Sophie van peel:
    7 maart 2019
    Toch spannend, blijven gaan en denk aan jullie...🍀👌🍀
  2. Gerard Beemster:
    7 maart 2019
    Het blijft één groot avontuur, vandaag met heel veel 'obstakels' maar gelukkig was alles op te lossen! Wat is het heerlijk om via de verhalen en foto's mee te genieten! Nu weer uitrusten en een lekker zitbad genomen?? Geniet nog heel veel, liefs bep
  3. Ellis:
    7 maart 2019
    Jullie hebben weer veel beleefd vandaag, leuk hoor!
  4. Renate:
    8 maart 2019
    Ik leef helemaal mee en kan niet wachten tot de volgende 'aflevering'! Gelukkig zijn jullie ook uitgerust met een oplettende blik :) 👍
  5. Jayne Edwards:
    8 maart 2019
    Another nail-biting chapter (for the reader certainly! 😀) Hope your cold has cleared up Tjitske and you can enjoy the rest of the trip to the max 💪☕☕☕☕ x
  6. Carla:
    8 maart 2019
    Ondanks de ongemakken een prachtige beschrijving van een fietstocht die je motiveert ook op de fiets te springen op de Via Verde!
  7. Paul:
    8 maart 2019
    Beste Bernhard,

    Fijn te horen dat het goed gaat met de navigatie. En ik heb de route ook meermaals gefietst en moest wel veel gebruik maken vande regenkleding en handschoenen. Goede reis verder zonder panne en medische mankementen.
  8. Nele:
    13 maart 2019
    Wat een avontuur! Even dat gezegde aanpassen: met een inbus10 in de hand fiets je door heel het Spaanse land! Geniet nog van jullie fietsvervoer! Ik kijk er alvast naar uit! X