6 maart: Calasparra - Mulla 62km 370m hoogtetoename

In het hotel in Calasparra horen we tot klokslag 23.00 uur geluiden als ‘djzing, bonk, brrrr..’ van de naastgelegen palenfabriek. Boomstammen worden in stukken gezaagd. Van die tuinhek paaltjes. Om 5 uur ‘s morgens begint het weer. We houden het een paar uur vol en kijken dan naar buiten. Ons terrasje is hoog ommuurd. We zien alleen dikke wolken. Toch maar gaan!

De eerste 35 km gaat in een zaagtand omhoog. Het is heel fris. We doen de jassen aan en ook onze lange broek.

Van de 12 kilo bagage zijn tot nu toe nog niet gebruikt: de dikke jassen+ mutsen+ handschoenen, waterdichte fietsbroeken, slippers en de verrekijker. Deze laatste laten we voortaan thuis.  

T. scoort een stekje van ‘n cactus voor thuis. Die gaat met zijn stekels in een pillendoos.

We zijn onderweg naar de Via Verde de Noroeste, een oude spoorlijn die in Caravaca de la Cruz begint.

Deze stad heeft een wonderbaarlijk heilig kruis met een bijzondere genezende kracht. Verleidelijk, maar dit laten toch we maar aan de farmaceuten over en slaan bij Cehegin de Via Verde in, enkele kilometers verder dan het begin in Caravaca.

Vanaf hier gaat het alleen nog maar ontspannend omlaag richting Murcia. We passeren oude verlaten stationnetjes, donkere tunnels en hoge viaducten. Boomgaarden met citrusvruchten en ander fruit en dennenbossen.  Dan ook duizenden zonnepanelen. Slimme boeren die de druivenstruiken er uit getrokken hebben voor wat meer welvaart.

We schieten flink op en de batterijen die in Cehegin half leeg waren worden bijna niet meer aangesproken.

In Mulla is het even zoeken. De VV slingert hier enorm en Mulla ligt net  onzichtbaar ‘achter de richel’, weten we nu achteraf. Vlot een hotelletje gevonden. Morgen weer een dag.