4 & 5 maart Bocairent - Yecla - Calasparra

Bocairent - Yecla. 58 km, 280m hoogtetoename.

Digitaal zien we hoe we vorderen met onze reis. De papieren kaarten blijken echt definitief onvindbaar en zijn waarschijnlijk op een terras blijven liggen. Bij die vriendelijke serveuse in Agost die “ thank you very much” tegen ons zei, waarop een bulderende lach van een stamgast volgde: “Hé chica, el español es un idioma mundial!”

We moeten dus verder met de GPS waar alles in opgeslagen zit en nog wat prints op A4 Formaat van thuis.

Met welkome en onverwachte hulp van Joost gaan we verder.

Wat niet op een kaart staat is de harde tegenwind waar we vandaag tegenaan vechten. Het maakt zo’n herrie en je moet voortdurend doortrappen of je staat stil.

Het weer is daarentegen prachtig, sluierwolken en zo niet heel warm.

Eerst dalen we nog, dat gaat goed, maar na een tijd is het pad heel slecht. We stijgen weer en ploegen door los zand. Ondanks elektrische hulp is het goed opletten en na een flinke uitschuiver houden we het onverharde pad voor gezien. De verlatenheid is prachtig, maar over asfalt verder is het bijna even mooi. De oranje hesjes aan en gaan.

Yecla is een grote stad waar alles te krijgen is. Vooral meubelen. Als je je huis wilt inrichten moet je hier zijn, de helft van de zaken blijkt echter verlieslatend of al failliet. Wijnbouw levert nu meer op maar die meubelpaleizen staan er voorlopig nog langs de toegangsweg. Best lelijk.

We vinden snel een hotel. De fietsen mogen in de balzaal staan die niet gebruikt wordt. Een wasje draaien, eten en slapen.

Yecla - Calasparra 82 km, 320m hoogtetoename.

Het juiste pad vinden uit een grote stad is een moeilijke, maar hier bewijst de GPS weer zijn kunsten. Vlot bereiken we de juiste route die gemarkeerd staat als half verhard. Het wegdek is slecht, maar we genieten van het uitzicht op boomgaarden die in bloei staan. We spreken drie biologen die op hun knieën door het gewas kruipen. Wat ze onderzoeken is niet duidelijk.  Even verder fietsen we over een karrenspoor dat afdaalt naar een droge rivierbedding. Hoewel het gemarkeerd staat als fietspad vinden we dit toch te gortig en keren om. Er is nu geen andere mogelijkheid dan verder te gaan over een brede departementale weg. We hebben een flinke afstand te overbruggen vandaag en dan moet je geen keien paden opzoeken. Auto's blijken goed uit te wijken voor die enige twee fietsers. Het gaat bijna de hele weg bergaf en na 60 km springt de batterij pas naar 80%.

Om een uur of 4 eten we wat in een wegrestaurant dat blijkbaar een hoop gasten te verwerken heeft gehad. De meesten zijn alweer weg, etensresten overal op stoelen, grond en tafels. Voor noorderlingen totaal onacceptabel. Maar het eten is uitstekend. Prijzen zijn veel lager dan bij ons. Eten met voor-, hoofdgerecht, drank en koffie 12€.

Even langs de apotheek. T. is wat grieperig waarschijnlijk een gevolg van de vlucht waar een paar mensen zaten te hoesten.

Morgen rustig aan?